Metody rozliczeń programistów to skomplikowane, choć coraz częściej poruszane zagadnienie. Mimo dynamicznego rozwoju tej branży, popyt na usługi programistyczne wciąż przewyższa podaż. To pozwala software house’om dyktować warunki i nie przyjmować ofert, które uznają za nieopłacalne. Ta ostatnia kwestia zależy nie tylko od wartości projektu i zadeklarowanej ceny, ale przede wszystkim od modelu rozliczenia za wykonaną pracę. Od niego bowiem zależy, w jakim trybie (i wymiarze) programiści będą musieli pracować.

Metody rozliczeń programistów – którą wybrać?

Obecnie na rynku funkcjonują dwie metody rozliczeń programistów. Pierwsza z nich, nazywana fix price, zakłada z góry ustaloną zapłatę za dany projekt. Jest on korzystny finansowo dla klienta, ale ma spore ograniczenia. Branża IT charakteryzuje się bowiem tym, że często zdarzają się nieprzewidziane problemy i wyzwania, na rozwiązanie których trzeba poświęcić dodatkowy czas i zasoby. Model fix price nie przewiduje dodatkowej zapłaty, nawet jeśli wzrośnie liczba rzeczy, z jakimi programiści będą musieli sobie poradzić. Sprawdzi się w przypadkach, kiedy klient jasno wie, czego chce i potrafi przygotować szczegółową specyfikację techniczną oczekiwanego produktu.

Co się opłaca programistom?

Obecnie software house’y częściej decydują się jednak na rozliczenie przy pomocy metody time & material. W tym modelu sumowana jest liczba godzin, jakie łącznie programiści poświęcili na pracę nad danym projektem, oraz dodatkowe opłaty za każdą nową wykorzystaną technologię. Model ten dużo bardziej opłaca się programistom, szczególnie, gdy klient ma raczej mgliste wyobrażenia na temat tego, jak powinna wyglądać finalna aplikacja i często zmienia koncepcje w trakcie trwania prac. Metody rozliczeń programistów są bardzo często negocjowaną kwestią i niejednokrotnie to one zdecydują, którą firmę wybierzemy.